IPUINA

PIRATAK IZKUTATUTAKO ALTXORRA

Bazen behin mendi misteriotsu bat elurrez beteta zegoena.

PIRINEO mendikatean zegoen,mendi hori.Mendi misteriotsua

deitzen zioten, zeren orain dela 50 urte piratak batzuk altxor

kutxa bat ezkutatu zuten. Horregatik zen mendi misteriotsua.

Egun batean, Samaniegoko ikastetxeko haurrak Pirinioetara

Eskiatzera joan ziren, bere andereñoarekin.

Iritsitakoan, eskiatzeko gauzak jarri eta haurrak eta

andereñoak eskiatzeko pistara atera ziren, beste andereño gida

batzuk zeuden beraiei laguntzeko. Gida laguntzaileak

Samaniegoko haurri eta irakaslea mendi misteriotsu haren

historia kontatu zien , eta haurrak aho zabalik geratu ziren.

Mendi Tontorrera igo ondoren jaisterakoan Leire izeneko neska

batek pistatik atera zen eta zuhaitz elurtu baten kontra jo zuen.

Horren ondorioz, zuhaitzaren elur guztia ginera erori zitzaion.

Elurra astindu zuenean altxorraren mapa azaldu zen. Leire

Konturatu zenean, hartu eta potxikoan gorde zuen.

Bere lagunekin topatutakoan, mapa erakutsi zien eta altxorra

bilatzea pentsatu zuten.

Denbora gutxira, hamaiketakoaren ordua zen eta andereñoak

konturatu gabe, haurrak isilean, borda batean barrura

sartu eta palak eta aitzurrak hartu ondoren altxorraren bila joan

ziren. Bidean mapari begira doaz eta Leirek esaten zuen:

- 2 pauso aurrera eta beste 2 eskuinera.

Maparen esanak bere ondoren, beraiek nahi zuten lekura iritsi

ziren. Ixa handi batez markatuta zegoen lurra; horrek esan nahi

zuen altxorra hor zegoela gordeta.

Maparen esanak bete ondoren, beraiek nahi zuten lekura iritsi ziren. Ixa handi batez markatuta zegoen lurra; altxorra hor zegoela gordeta!!

Leire eta bere lagunak guztiak zulo bat egiten hasi ziren. Eta bat-batean zerbait gogorra jo zuten, altxorraren kutxa zen.

Kaxaren kutxa hartu eta zulotik kanpo atera zuten, ireki ahal izateko.

Ireki zutenean eta kaxan barruan:``Milaka lakasito zeuden eta sabore desberdinetakoak!!

Umeak saltoka eta pozik jarri ziren.

Etxera joan ziren Samaniegoko ikasleek lakasitoak janez autobusean.

EGILEA.

ANE OTAEGI